Θυμάστε τον εαυτό σας να πάει σχολείο; Σας πληροφορώ ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε. Με το ίδιο πάθος τα πιτσιρίκια περιμένουν να χτυπήσει για διάλειμμα. Την πρώτη φορά λοιπόν που ένιωσα οτι είμαι η καθηγήτρια της υπόθεσης είναι οταν προσγειώθηκε μια σαΐτα δίπλα μου. Ήθελα τόσο πολύ να γελάσω εκείνη τη στιγμή! Γέλασα συγκρατημένα και απλά την ακούμπησα στην έδρα. Εντάξει το πέρασα το πρώτο τέστ...όλα καλά. Είναι εντυπωσιακό και παράλληλα συγκινητικό το πόσο μεγάλη ανάγκη έχουν οι μαθητές να νιώθουν οτι τους ακούς και τους καταλαβαίνεις. Η σχολική κοινότητα είναι πολύ δυνατή για όλους τους συμμετέχοντες. Τα όρια δοκιμάζονται συνέχεια με κάθε τρόπο και τα εργαλεία διαπραγμάτευσης είναι πολύ συγκεκριμένα. Σημαντικό κομμάτι είναι οι σχέσεις που θα χτίσεις τόσο με τους μαθητές όσο και με τους συναδέλφους. Τα εργασιακά δικαιώματα που ακόμα υπάρχουν σε αυτήν την συνθήκη σου δίνουν την δυνατότητα να κάνεις πολιτικές συζητήσεις και να παράξεις συγκρούσεις. Αυτό είναι πολύ δύσκολο έως αδύ